Ο σπουδαιότερος Έλληνας και η σπουδαιότερη Ελληνίδα όλων των εποχών

Με αφορμή τον ομώνυμο «διαγωνισμό» που διοργανώνει ο ΣΚΑΪ με το BBC αναρωτήθηκα ποιοι είναι για μένα οι δέκα επικρατέστεροι για αυτή τη θέση. Ποιος είναι ο συμβολισμός της επιλογής τους για τη σημερινή εποχή; Τι θα μπορούσαν να προσφέρουν; Τι λείπει από το σήμερα;
Επαναστατικότητα;
Ορθολογισμός;
Συμμετοχή στα κοινά;
Πνευματική καλλιέργεια;
Τι;

Στο μυαλό μου ήρθε πρώτος από όλους ο Ρήγας ο Βελενστινλής: γιατί παραμένει επίκαιρο το Φυσικής Απάνθισμα (είχα γράψει και ένα άρθρο για αυτό) με το οποίο επιχειρούσε να εκλαϊκεύσει την επιστήμη και να απαλλάξει τους Έλληνες από τις δεισιδαιμονίες, τα φαντάσματα και τους θεούς. Γιατί μας χρειάζεται κάποιος μαχόμενος. Γιατί χρειαζόμαστε έμπνευση.

Έπειτα, σκέφτηκα τον Άρη Βελουχιώτη γιατί τόλμησε να ξεκινήσει την αντίσταση, τον Ρίτσο για το «Όταν σφίγγουν το χέρι, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο», ή για το «να αδελφέ μου που μάθαμε να συζητάμε ήσυχα κι απλά» από το Καπνισμένο Τσουκάλι, τον Καβάφη που μεταξύ άλλων ξεπέρασε την σεμνοτυφία των καιρών του (και γιατί μου θυμίζει τον ανθρωπάκο,τον ανυπέρβλητο υπαλληλάκο που κρύβεται πίσω από ένα γραφείο δημόσιας υπηρεσίας για να ζήσει), τον Ηράκλειτο για την προσπάθειά του να μας διδάξει την αξία της ουσιαστικής γνώσης των πραγμάτων και φυσικά για το «τα πάντα ρει», τον Δημόκριτο, τον Ξυλούρη, τον Καζαντζάκη...

Εσείς τι λέτε; Ποιους ξεχνώ; Τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο, τον Σωκράτη, την Πηνελόπη Δέλτα (αλήθεια, γιατί δεν πήγε το μυαλό μου και σε Ελληνίδες;! βοηθήστε!)...